شرط جامعه اسلامی عدالت است نه اجرای حدود

روزی در محضر استاد دکتر آزمایش استاد حقوق جزا و جرم شناسی بودیم . استاد هزاران شاگرد تربیت کرده بود و کلاسهای آزاد تشکیل میداد و دفترش را نیز در میان سرسرای دانشکده حقوق قرار داده بود . نخستین چیزی که در خصوص دکتر آزمایش جلب توجه میکرد این بود که استاد هیچ کتابی ننوشته بود بر این عدم نگارش نیز اصرار و سعی وافری داشت . همین عدم کتابت و اصرار بر کلاسهای آزاد بر جذابیت استاد می افزود . در سنین 19 یا 20 سالگی بوالفضولی تمام بودم و به کلاس استاد سرک کشیدم که همچو صدها نفر دیگر صید کمند اخلاق و رفتار و دانش استاد شدم . روزی از استاد پرسش شد چرا استاد دانشش را در کتاب گرد نمیکند . استاد چهره در هم کشید که من کتاب بنویسم تا شما اعدام کنید و دست ببرید و سنگسار کنید ؟ متشرعی از استاد پرسید مگر شما حدود و قصاص را قبول ندارید ؟ استاد فرمود مگر میشود قبول نداشت ؟ اتفاقا من مدافع اجرای حدود و قصاص هستم . همه در شگفت از پاسخ استاد بودیم که کلاس تمام شده را دوباره آغاز کرد همه سراپا گوش و چشم شدیم . استاد طرح پرسشی کرد . به دانشجوی متشرع گفت فرض کن در بیابانی بی آب و علف که حتی جاده هم ندارد در حال رانندگی هستی . پس از ساعتی پلیس جلوی شمارا میگیرد به شما میگوید چهار تا ورود ممنوع رفته اید پنج چراغ قرمز را رد کرده اید شش تا سبقت غیر مجاز داشته اید . به آن پلیس چه میگویید . دانشجوی متشرع گفت این بلاهت است در بیابان خیابان کجا بود که من مرتکب این جرایم شوم . استاد گفت اگر پلیس به شما بگوید مقرر است در زمانی نامعلوم در آتیه در این بیابان شهری بنا شود که این جاهایی که شما از آن عبور کردید خیابان یک طرفه ای قرار است احداث شود و چراغ های راهنمایی نصب گردد و الی آخر ... دانشجوی متشرع پوزخندی  زد و گفت استاد مزاح میفرمایید ... استاد فرمود شما مزاح میفرمایید . مقدمه اجرای حدود اسلامی عدالت اسلامی است . شما نخست عدالت اسلامی را اجرا کنید که همان خیابان کشی است سپس اجرای حدود کنید که همان جریمه است . در عدالت اسلامی فقر نیست بیکاری نیست فساد نیست رانت نیست ستم نیست . در جامعه ای که بیکاری و فساد است و خبری از عدالت نیست اجرای حدود معنا ندارد و اجرای حدود خودش نقض غرض است و خودش ستم است . فقر قاتل ایمان است شما نخست عدالت اسلامی را اجرا کنید خودم برای اجرای حدود کفن میپوشم . همه شرمسار بودیم از اینکه از اسلام فقط ظاهرش را دیده بودیم . جامعه اسلامی شرط وجودیش عدالت است نه اجرای حدود . 

سروری روایت گناه قضا شدن نماز صبح را فرمودند .بی گمان و بی گزند خداوند گناه استضعاف را بزرگتر از قضای نماز میداند . مردی که 3 شغل دارد و شرمسار نیازهای اولیه خانواده اش است و شب دیرهنگام خسته سر بر بالین مینهد عرق شرمش مبطل وضویش میشود . همان معصوم فرموده کسب روزی حلال از هر عبادتی برتر است و کسی که در حال کسب روزی از دنیا برود شهید است . امامی که میفرماید دین نداشته باشید آزاده باشید چنان عمیق می اندیشد که در بند ظواهر نمی ماند . مگر معاویه وسفاح نماز و قرآن نمیخواندند چرا مخالفشان هستیم ؟ سفاح چنان ساده زیست بود که بر حصیر میخوابید اما دینش مغز نداشت . در همان حال امام صادق لباس خز میپوشید و در طعنه بدخواهان که به ایشان میگفتند جدت علی پشمینه پوش بود میفرمود زیباترین لباس ، لباس مردم همان زمان است . 

سروران گرامی آنچه مغز دین اسلام است عدالت اسلامی است که هنوز عین آن هم اجرا نشده چه رسد به دالش ... گناه کبیره رانت و فساد است . وقتی ستم به اسم اسلام روا میشود اگر تارک الصلاة ی باشد گناهش بردوش ستم کار است که عدالت اسلامی را ذبح شرعی کرده .  اسلام دین صلح و آرامش است اما اقتصاد امروز جامعه اسلامی درگیر جنگ است . اسلام جواز شکستن نماز را برای جلوگیری از سرقت پارینه کفشی داده چگونه است در حالی که سارقان بیت المال چپاول میکنند از دفاع منع میکنند و دعوت به نماز میکنند ؟ نماز بی جهاد دولا راست شدن است جهاد امروز جلوگیری از چپاول بیت المال و انفال مسلمین است